Het vriendelijke Taiwan

Dag lieve volgers,

Na een kleine drie week te hebben doorgebracht in Taiwan hebben we meer dan genoeg beleefd voor een update. Onze keuze om naar Taiwan te gaan was gemaakt op basis van verhalen en foto's van de mooie natuur. Echt voorbereid waren we dus niet, echter heeft het land ons hierdoor enorm kunnen verrassen..

Een voorspoedige, maar erge lange reisdag eindigt om 2 uur in de nacht in het midden van het centrum van Taipei (hoofdstad Taiwan). Wat niet zo verstandig was is dat we geen hotel geboekt hebben. Dus na een uur zoeken, ronddwalen en onderhandelen belanden we uiteindelijk om 3 uur in bed.

Enigzins vermoeid beginnen we aan de dag, omdat we in een nieuw land zijn voelen we enigszins de druk om het te verkennen. De dagen in Taipei bestaan met name uit het slenteren door de stad om cultuur te snuiven. Een "positieve" bijzaak is dat onze reukorganen constant getriggerd worden door het grote voedselaanbod, die verloren calorieën door de grote wandelafstanden zitten er dus snel weer aan. Helemaal doordat we elke avond een avondmarkt bezoeken, hier is voedsel in overvloed. Zo proberen we een soort gefrituurde eierbal met garnalen, omelet met oester, gevulde scallop schelp, wrap met nootjes en kokosijs, inktvis, stinky tofu (de naam is meer dan terecht!), bakpao maar ook vele andere dingen. Na drie dagen Taipei kunnen we stellen dat "onze" westerse standaard hier vollop aanwezige is (accomodaties, restaurants..) Echter is er ook zeker een cultuur in de stad aanwezig. Zo kan je naar vele tempels en daaromheen ronddwalen in de kleine steegjes.

Wanneer men iets naar het noorden van de stad reist, bevindt men zich in de bergen, iets meer naar het noord-oosten en men wandelt langs de kustlijn. Wij besluiten het laatste te ondernemen, via via zijn we in contact gekomen met een locale man die een van onze ontmoete reizigers ooit eens heeft geholpen. Zonder verwachting stappen we in de bus richting de kust, bij aankomst zit een oudere man van 75 jaar ons al op te wachten. Na een korte kennismaking blijkt dat hij professor Geologie is geweest aan de universiteit en nog steeds voor de overheid werkt. Hij biedt ons direct lunch aan welke zijn vrouw voor ons bereid heeft, verse dumplings. Hierna verkennen we een te toeristisch maar een mooi door de natuur geslepen park. Na een snelle ronde vraagt die of we klaar zijn voor avontuur, we pikken zijn vrouw op en rijden samen de bergen in.

De omgeving staat bekend als vulkaan gebied, en wanneer we wandelend een aantal hekken van "verboden gebied" passeren snappen we wat hij met avontuur bedoelt. De geur van rotte eieren is sterk en Albina overweegt haast om direct rechtsomkeert te gaan. Echter brengt hij ons naar een soort kleine gijsers welke omgeven zijn door een vel gele kleur, tof natuurfenomeen waarvan we het fijne nog eens moeten uitzoeken. Hierna maken we gebruik van de hotspring bij hun tweede huis welke puur aangehouden wordt om dagelijks gebruik te mogen maken van de hotspring. We eindigen de dag bij hun vrienden die samen Moederdag vieren. Het is een inspiratie om een ouder koppel zo open te zien en dat ze de wil hebben ons als jonge reizigers rond te leiden. In de avond slapen we als twee babies in een capsule hotel, de capsule bedoelt voor 1 persoon gebruiken wij samen, waardoor Albina "illegaal" in het hotel is. He he.

Na vier dagen in de hoofdstad is het tijd onze reis te vervolgen via de oostkust naar het zuiden met ondertussen enkele stops. Via de trein ervaren we de ruige kustlijn al welke een stukje land inwaarts gevolgd wordt door enorme groene bergen.

Deze twee natuurverschijnselen zijn dan ook de reden voor ons bezoek aan de kustplaats Hualien. We hebben een speciale vergunning weten te bemachtigen om in de bergen te wandelen (voor veel wandelingen in de nationale parken moet je een vergunning hebben!). Het weer zit ons niet mee en we treffen veel regen. Echter laten we ons niet weerhouden en wandelen 2 uur lang omhoog door een vallei, helaas is het boven dusdanig mistig dat er weinig te zien is, de wandeling van meer dan vier uur is dus met name uitputtend geweest. Wanneer we weer beneden zijn is het iets opgeklaard en verkennen we per scooter de enorme vallei, enkele delen zijn nog gesloten door schade door typhoons maar wat we zien is al mooi genoeg!

Door de enorme vriendelijkheid van de mensen en het veilige gevoel qat we in het land hebben besluiten we couchsurfing te proberen, wat inhoud dat je bij mensen thuis slaapt. We ontmoeten het jonge stel op de avondmarkt en een koude, regenachtige en te lange scooterrit brengt ons naar hun appartement, een enorm complex waarvan zij de enige bewoners zijn. Het zijn een aardig koppel bestaand uit een Taiwanees meisje en een Noorse jongen (ontmoet via couchsurfing) . Het flatje is klein, 1 kamer, met een groot lang houten bed waar we met zijn vieren slapen... toch slapen we goed, hebben leuke gesprekken en verkennen we met de scooter de enorme cliffen welke diep de blauwgroene oceaan ingaan. Samen bezoeken we een internationaal food festival en eindigen de avond met een kop Hongaarse goulash.

Geïnspireerd door verhalen besluiten we de volgende dag te liften naar de volgende kustplaats Taitung. De reis is zo'n 170 kilometer langs de oostkust van Taiwan. Het stel helpt ons mee om een bord te maken en daar staan we dan, een bordje vol gekalkt met Chinese characters en een apart gevoel. Na een half uur te hebben gewacht slaan de twijfels wel een beetje toe, het stikt van de kleine vliegjes die met name Albina lek prikken. Echter wordt ons wachten beloond; een Taiwanese boer pikt ons op in zijn kleine truck waarvan de tweede en derde versnelling kapot zijn. Met het beperkte Engels maakt hij ons duidelijk een stukje onze richting in te gaan! Helemaal super, wanneer die ons afzet probeert die zelfs samen met ons andere auto's aan te houden. Een drietal minuten later hebben we alweer nieuw vervoer, wederom tijdelijk. Echter kost het ons maar twee minuten om plaats te nemen in een grote truck welke ons tot de rand van de stad brengt. De laatste stap wordt volbracht door een ouder koppel die ons op het hostel adres afzetten... Veel beter kan toch niet... Het hotel blijkt ons in een enorme vierpersoons kamer te hebben gezet, prettige bijkomstigheid, eindelijk eens elk een bed voor onszelf.

Taitung blijkt uitermate geschikt om als echte Hollanders het fietsje te pakken en door de stad en parken te fietsen. Ook is het zeker waard om een stuk terug naar het noorden te rijden om de mooie kustlijn te aanschouwen, wij ondernemen de tocht samen met een Zwitsers stel, bewonderen de kustlijn, zijn verbaasd over de enorme visvangst in een lokale haven en sluiten de avond af met een aantal biertjes en natuurlijk de Nightmarket!

Na de vorige prettige ervaring is het wederom tijd om te liften, ditmaal naar het meest zuidelijke puntje van Taiwan. Na een iets stroeve start komen we bij drie zelfstandige, sportieve mannen in een luxe lexus terecht. Ze nemen ons mee voor lunch en brengen ons dicht naar de eindlocatie. De laatste stap blijkt ook een gezellige, een vader met zijn kinderen, hij vraagt of we naar het strand willen, voordat we het in de gaten hebben spenderen we 3 uur op het strand alvorens hij ons naar het huis brengt van de vrouw waar we logeren.

Het huisje blijkt een zeer schattig klein hokje, waar een driedubbeldekker bed in is gebouwd. We beleven hier heerlijke relaxte dagen, koken voor de vrouw ontmoeten haar vrienden, zwemmen om zee slakken te verzamelen voor op het vuur, luisteren gitaar muziek, hebben lunch bij haar oma, wandelen door haar dragon fruit plantage, genieten van de natuur en vermaken ons met matig Engels om de andere cultuur te ervaren.

Na drie dagen is het helaas tijd om weer te vertrekken, wederom met een bord langs te weg, hebben we ditmaal geluk, 1 auto brengt ons helemaal naar het huis adres in de tweede grootste stad genaamd Kaohsiung. De vrouw heeft namelijk haar huissleutels gegeven voor haar huis in de stad.. In de avond ontmoeten we 1 van haar vriendinnen (Kelly) voor diner, en dineren voor de veranderen eens Vietnamees.

Ons plan om de stad per fiets te verkennen mislukt helaas wat volgt is een wandeling van meer dan 20 kilometer langs de rivier en over het eiland wat als natuurlijke baken voor de haven opereert. In de haven spreken we af met de man en zijn twee kids welke we eerder hebben ontmoet om wederom een avondmarkt te bezoeken, wacht maar tot jullie ons terugzien diktrom is er niets bij.

Op onze laatste dag in Taiwan ontbijten we samen met Kelly en nog een vriendin die nog graag wilde ontmoeten. Wanneer we op het punt staan om de stad samen in te gaan controleert Albina de tickets, en wat blijkt we vertrekken drie uur eerder dan wij in ons hoofd hadden... Tja als je zoveel vliegt. We nemen snel een taxi, pikken onze spullen op gaan nog langs de jade market en stappen in de metro naar de luchthaven.

Waar we puur voor de natuur kwamen heeft Taiwan ons meer dan verrast. Het is hier een voedsel walhalla en de natuur is nog mooier dan op de foto's. Maar wat onze reis in Taiwan gemaakt heeft zijn de mensen. Zo vriendelijke en open, een gemeenschap gebouwd op vertrouwen, sleutels blijven regelmatig in de scooter zitten en de mensen laten je zonder blikken of blozen achter in hun huis en gaan vervolgens zelf op pad. Taiwanese mensen vallen daarmee in een geheel andere categorie dan veel chinezen, welke luidruchtig en onbeschoft kunnen zijn. De mensen hier zijn rustiger en over her algemeen fatsoenlijker, in de bus is het dusdanig stil dat men spontaan in slaap valt en een ritje van tien minuten in de trein levert je een hand vol eten van lokale dames op. Al met al dus een land met een hogere standaard maar waar genoeg cultuur te snuiven valt.

Wij zitten inmiddels in het vliegtuig, welke we dankzij Albina gelukkig gehaald hebben, voor een weekendje in Kuala Lumpur. Eens kijken hoe het hotel ervoor staat en het weerzien van bekenden!

Groetjes!